Ner’den bilirdim annem?
Çalınca sabah kapı,
Meryem Teyze diyerek bir koşu gidip açtım.
Baktım; gözleri kan çanağı, çenesinde ıslaklık.
Herhalde çok üzülmüş, ağlamıştır sandım.
Ner’den bilirdim annem?
Kin doluymuş gözleri.
Bana öğretmedin ki ner’den bilebilirdim?
Yedi gibiydi yaşım, sekize girmiş miydim?
Anlayamadım işte ben, küçüklüğüme ver benim.
Çalınca kapıyı, açtım ardına kadar.
Baktım; gözler kan çanağı, çenesinde ıslaklık.
Herhalde çok üzülmüş, teyzem ağlamış sandım.
Bana “Bebem” derdi hep, canım teyzemdi benim.
Teyze ana yarısı, bir başkaydı sevişim.
O sabah çok değişik, bambaşka olmuş gibi.
Gözler kanla buğ’lanmış, ıslak ıslak çenesi.
Her zaman beni öpen o güzelim dudaklar
Bir tarafa çarpılmış, sandım ağlatmış biri.
Bir yana itti beni, dibeğin ta yanına.
Orağını savurdu anamın tam boynuna.
Ner’den bilirdim annem,
Affet ne olur beni!
Ama daha dün gece o,
Benim Meryem Teyze’mdi.
Affet can babam beni,
Affedin kardeşlerim!
Anlamadınız dünya ne
Olanlar neyin nesi…
Namazda hançerlemiş Bedros Amca babamı.
Teyze, hala, eniştem hiçbiri kurtulmamış.
Kardeşlerim beklerken kahvaltı sofrasını,
Yakalayıp yakmışlar Haçik’le Hrant Dayı.
Beni, dibeğin tam üstünde
Buldu ağlarken Ancel.
“Melek Ablam, koş!” dedim
“Canım yanıyor” benim.
Şimdi öpüp yaramı
Hemen geçirir diye.
Uzanırken elleri saçlarımın üstüne
Gözleri kandan kızıl,
Eteği kan yumağı…
Yedi gibiydi yaşım,
Sekize girmiş miydim?
“Ermeniler`in yaptığı sayısız soykırım cinayetleri nedeniyle nefesleri bedenlerinden çekip alınan çocuklarımızın anısına ithaf edilmiştir.”
Günay Tulun
Yazarlar ve Ozanlar Grubu
Eserler: Anılar Canlanırken II ile
Yazarlar ve Ozanlar [Gerçeğin Damlaları]
İlk Yayınlandığı Yerler: Yazarlar ve Ozanlar, Türk Edebiyatı, Kent Haber
İlk Yayın Tarihi: 24.9.2005