“Bugün, hayatınızın geri kalanının ilk günüdür.” Kim demişse güzel demiş. Geçen gün bir arkadaşımın yakınının cenazesindeydim.Allah merhumeye rahmet eylesin,kalanlarına da sabırlar versin.Başları sağ olsun. İşte merhumenin hayatında geriye kalan ilk günü de son günü de bitti.
Düşünüyorum da bir zamanlar yılları, büyümenin verdiği heyecanla karşılarken, yaşı 55 -60 olanların
yaşlanıyoruz diye hüzünle karşıladıkları hiç ama hiç aklımızdan geçmezdi bile.
Bu güne kadar, yaşadıklarımızdan edindiğimiz bilgi ve deneyimlerden yararlanarak her gün, kalan yaşamımızın ilk günü gibi, hayata öyle başlamak gerekir.
Hayatımızda hatalarımız yok mu var tabi ki.Hata yapmayan insan hiçbir şey yapmıyor demektir.Durgun suda solucan yetişir.Onunda doğada yeri var gerçi ama çoğalırsa bu defa doğal denge bozulur.Dünyayı sel bassa ördeğe vız gelir. Tipinde bir vatandaş olmamalıyız. Nerede olursa olsun sorunlar bizi de ilgilendirmeli.
Herkesten yararlanarak kendi öz kişiliğimizi oluşturabiliriz. Bilgi bir ışık gibidir. Kullandıkça parlar.
Geçmişten dersler çıkarıp, yeniden bu birikimle yaşama başlayamadığımızda ne yazık ki ya “güçlünün terörüne” boyun eğmekteyiz ya da “terörün gücüne” teslim olmaktayız ki terör bazen ölüm, bazen kamu mallarının peşkeş çekilmesi, bazen savaşlar, bazen linç kültürü gibi yaşamı zehir eden fiillerle karşımıza çıkmaktadır.
Haydi, o zaman sözlerden dersler çıkarıp ister 7, ister 70 yaşında olalım, yaşama her sabah yeniden başlayalım. Gelecek kuşaklarımız bizden rahat yaşamalı hayatı, diyor isek, sözleri sese gerkirse, eyleme dönüştürmeliyiz ve dur demeliyiz bize dayatılan kadere.
Sağlıklı kalın