KADERE
Aşk diyemeyeceğim kaderim sana bu olay için, tek taraflı bir büyü senin bana yaptığın. Yok, yanlış anlama sana kızmıyorum ama neden bana o kadar yoğun yaşatırken, benim ismim kayıplarda.
Anlamadığım şu, ben böyle bir finali beklemiyorum senden. Yani baya iyi başlamıştın aslında. Her zamanki gibi sıradan bir takip, sonra ufak bir kesişme, sonra tanışma faslı falan filandı benim amacım. Sonra ne olursa olur. Ne olacaktı ki her zamanki gibi sıradan bir şey olurdu
Tamam, kızı gördük. Arkasından yukarıda cıktık. Buraya kadar her şey normal. Sıra geldi fark edilmeye. Sen ne ettin! Benim beynimin derinliklerindeki, bulmak istemediğim, bulamayacağıma inandığım, bakışların anahtarlarını onun gözlerine vermişsin.
O an beni o kadar heyecanlandırdı ki, bütün hücrelerimin titreyişini hissettim, yanımda bir çocuk benle konuşuyor ama ne konuşuyor ne diyor bilmiyorum duyamıyorum onu. Bütün duyularımı yitirdim sanki sadece kulaklarımın basıncını, gözlerimin seğirdiğini, kalbimin farklı tonlarda attığını hissettim. İşte orda başladın bu oyuna kaderim.
Devamı da var daha dur! Kız indi aşağıya ben kala kaldım. Neyse yine bir kuvvetle indim aşağıya, yürüyorum arkasından ama yürüyen kim, nasıl yürüyorum ve nereye gidiyorum. Ne oldu bana diyorum, şaşırıyorum, korkuyorum.
Diyorum kendime neden korkuyorsun oğlum dıye. Cevap yok. Aşk mı diyorum cesaretle. Ne aşkı lan diye cevap geliyor. Aşkı senin bünye kabul etmez. İnanmansın ki zaten diyor.
Neyse diyorum yürüyelim bari nolcak. Sonra devreye yine sen gırıyosun. Kız soğukta dışarıda bir yere oturuyor. Yine konuşuyor içimdeki ulan oğlum diyor sana ne olduysa bak kıza olmuş. Baksana bu soğukta dışarı oturuyor. eee hadi git diyor içimden biri.
Nereye diyorum oğlum bu kadar kolay mı olacak. Benim ayakta duracak halim mi var diyorum. Nasıl gideceğim yanına. Nasıl düşüncem yanında da cümle kurcam diyorum. Önceden nasıl yapıyorsan şimdi de aynı sekil yapacaksın diyor bana. Önceden hiç böyle olmamıştım diyorum.
Zaman geçiyor. Kız üşüyor diyor. Kalkacak gidecek şimdi diyor. Acele et, şu anda onunla konuşmalısın diyor. Ama ne olduysa yapamıyorum diyorum
Çabuk çağır arkadaşını gelsin tokatlasın seni kendine getirsin diyor. Arkadaşım, kardeşim safa geliyor.
Olum safa diyorum bana bir şeyler oldu
Belli zaten yüzünden diyor. Ne oldu diyor.
Olum asık oldum galiba diyorum. Hadi lan dıyor. İnanmam. Olum diyorum tartışacak zaman degil. Tokatla beni diyorum. Yok, fayda etmiyor
İçimdeki yine çığlık ataraktan ahanda kız gidiyor diye bağırıyor. Safa diyorum bir şeyler yapmamız lazım. Bağlantıya geçmem lazım.
Tabi neden bunu benim söylemediğim sorusu geliyor. Bilmiyor ki ayakta duracak halım yok
O gün konuşmamız mümkün değilmiş, cumadan pazartesiye randevulaşıyoruz. Bu benim için daha iyi oluyor tabı bir bakayım diyorum tartayım kendimi
Bir tarafım bu aşk diyor, diğer tarafımın lügatinde aşk diye bir kelime yok. Önümde 3 gece var diyorum. Görelim bakalım aşk mı değil mi?
Kalbim diyor ki beynime, sen bir tek aşkı yasamadın. Hevesi de, imkânsızı da,1 haftalığı da,3 saatliği de yasadın. hangısı beni bugünkü kadar hızlı çalıştırdı.
Eve geliyorum annem soruyor oğlum bir derdin mi var düşüncelisin.
Yok, anne ya yorgunum diyorum. Bu halim benim de hoşuma gitmiyor. Birini kırmadıktan sonra bir derdin olmadıktan sonra. Neden niçin birini düşünesin ki.
Yakıştıramadım kendime böyle duyguları. Biriyle birlikte olursun, hoş vakit geçirirsin. Eve geldiğinde yatağa yattığında o anı tekrar hayal etmezsin yeniden yaşarmış gibi. En azından ben öyleydim.2 dakikalık hayalim varsa içindeki tek insan bendim.
Aşk falan da yoktu hayallerımde. Sonra nemi oldu. En güzel aşk hikâyelerinde yalnız değildim artık.
not: bir arkadaşımın aşkı… ben beğendim umarım sizde…