Yıllardır hayallerimdeki resmi: çizgi çizgi hatladım…
Hatları bozulmasın diye..onları gönlüme sakladım..
Önce yüzünü çizdim..kare kare..çizgileri kareledim..
Sonra o kareleri gönül sayfamdaki köşeye karaladım…
Yüz..ama gülen bir yüzdü çizdiğim..güleç ve asil….
İşte benim gönlüm ve kalbim öyle istiyordu asıl….
O gülen yüze..bana baksın diye bir çift göz ekledim..
Sonra oturup bir çift gözün baktığı yöne emekledim…
Yüzünde güldüğü an asalet güneşinin yıldızı olacak….
Sevdiğimin gülmesi ile gönlüme mutluluk dolacak…
Sonra..sonra kendime uygun bir beden resimledim…
Resimlediğim hayali bedeni..desen desen simledim…
İstedim ki hayalimdeki beden.. vücudumu sarıp ısıtsın…
Hep acı yaşayan bedene..bundan sonra mutluluk katsın..
Bana ait olsun..benimle yaşasın benimle ağlasın..gülsün…
Bir gün beni yapayalnız koymamak için.. benimle ölsün….
İstedim ki:çekip çevirsin beni..ruhumun derinliğine insin…
Kalbimdeki acılar: hayalimdeki resim gerçek olunca dinsin…
Ve o bedeni ayaklandırıp da hep gönlüme doğru yürüttüm…
Yıllarca.. o hayali varlığı gönlümün derinliklerinde büyüttüm…
Beni saysın..sevsin..bana ben katsın diye.. cana can dedim…
Günlerce..aylarca..hep gönlümdeki bana kattığı beni.. dinledim…
Hayallerde bile senli benli olmuştuk..uykularımda sarmaş dolaş…
Seni seviyorum diye haykırdım hayale..seviyorum ey arkadaş…
Hayalimde yalnızca resim vardı..hani o beynime çizilen resim…
Deil miyim neyim derdim kendi kendime..yokken böyle bir isim..
Evet..gerçekte yoktu böyle bir isim..sevdiğim hayali resim…
Ama gerçek olacak derdi kalbim..o resme uyacak bir isim…
Diyar diyar gezdim: hayali resmin aslını..aradım köşe bucak..
Ona sevgimi ve aşkımı sunmak için…hem de kucak kucak…
Bulamadım..ama yılmadım..yıldırmadı beni çılgın gönlüm..
Ara bul çıkar dedi..gönüllerin içine gizlenmiş senin gönlün…
İşte ben de o an içimdeki beni…benleştiren sesi dinledim…
Gönlümün derinliklerine inen..pınardan damlalarla serinledim….
Bir yudum su isterken…sanki bir ırmak olup da çağladı…
Hayalimdeki gerçek ..ilk kez..bir gece.. ben diye ağladı..
Kucağıma aldım..sevip sevip okşadım…buseler kondurdum…
Sevgilim kucağımdayken.. hızla geçen zamanı dondurdum…
Baktım ki ..bir de ne göreyim..içimde çizdiğim resmin aslı….
İsmini sordum..yanıma geldi..kulağıma usulca fısıldadı:Nesli….
Kapkaranlık dünyam..nasıl oldu bilmem..aydınlandı birden….
Bir güneş doğdu içime..sanki güneşin ışığı fışkırdı yerden….
Uyuyordu içimdeki resim..uyandırdım..ad koydum:Nesli…
Şimdi konuş dedim..hiç durmadan..hem de sesli sesli..
Durmak ne mümkün..çağlayan olup da aktı gönlüme…
Ömür kattı…içimdeki son nefesini verecek ömrüme…
İşte şimdi içimdeki gizi de..anlattım söze söz katarak….
Mutluluk kattım özüme..mutsuzluğu içimden atarak…
Gül yüzlü güzel var artık asalet dolu..hayal değil gerçek…
Gönlüm bundan böyle..hayallerde gerçek olanı sevecek..
Şimdi sıra sende..kucağını aç ve eteğindeki taşı dök….
Öyle söyle ki…içimdeki umutsuzluğu birer birer sök…
Gönlüm aşka alışsın..sevip okşasın gönlünü sesli sesli….
Umudumsun..güneşimsin..gün ışığımsın:Ey sevgili Nesli………………………..
Ali Tekdemir