Süloğlu, İlimizin kuzey yarısında ve Lalapaşa yaylası üstündedir. Doğuda Kırklareli ili, batıda Edirne merkez ilçesi, kuzeyde Lalapaşa ve güneyde Havsa ilçesiyle komşudur. Yüzölçümü, 250 km2 kadardır. Bu bakımdan, ilimizin dokuzuncu ilçesidir.
Süloğlu’nda dağ yok az yükseltili yayvan tepeler vardır. İlçeyi de içeren Lalapaşa yaylası, Doğu Trakya Yontukdüzünün bir parçasıdır. Yontukdüz denen aşınmış yayla, dalgalı düzlük görünümündedir. Başlıca vadisi, Süloğlu deresine aittir. Bunun derinliği ve yamaçlarının eğimi azdır. Vadi tabanındaki düzlük, bir ova görünümü verir. Süloğlu’nun başlıca akarsuyu, Ergene ırmağının bir kolu olan Süloğlu deresidir. Bu dere üstündeki baraj gölünün suyu tarlalara ve Edirne kentine gönderilir. İlçe, Akdeniz iklimine bağlı Trakya Geçit Tipi ikliminin alanındadır. Bu iklim, epey sert bir kara iklimidir. Rüzgarlar, daha çok kuzey yönlerden eser. İlçe yağış bakımından yarı nemlidir. Doğal bitki örtüsü, kuru ormandır. Süloğlu’nda meşe korusu ve fundalık vardır. Ağaçlandırmalar da yapılmıştır. Ormanların ortadan kaldırıldığı yerlerde bozkır oluşmuştur. Bu bozkır tarla ve otlak olarak kullanılır.
Süloğlu’nun nüfusu(2018), 7.062’dir. Süloğlu nüfus bakımından, ilimizin sekizinci ilçesidir. İlçe merkezinin nüfusu, 3.557 kişidir. Çoğunluğu köylerde oturan halk, tarım ve hayvancılıkla geçinir. Süloğlu’nda çeşitli tahıllar, endüstri bitkileri, meyveler, küçük ve büyük baş hayvanlar yetiştirilir. Linyit ve taşocağı bulunur, iyi cins kireç yapılır. Endüstri gelişmemiştir. Ulaşım durumu iyidir. Cuma günleri pazar, Ağustos aylarında panayır kurulur.
Süloğlu’nun tarihi, Traklarla başlar. İlçe ilkçağda Trak Krallıklarıyla Pers, Büyük İskender ve Büyük Roma İmparatorluklarının sınırları içindeydi. Ortaçağda, 10 yüzyıl kadar Bizans İmparatorluğuna bağlı kaldı. 14.yüzyıl ortalarında Osmanlı Türklerinin eline geçti. 15.yüzyıl ve sonrasında, Süloğlu’nu da kapsayan geniş bir yöreye, Anadoludan getirilen yörükler yerleştirildi. Eski haritalarda Süloğlu merkezinin adı, Süleköy, Gerdelli’ninki Gerdeli olarak okunmaktadır. İlçe, Fatih Sultan Mehmet zamanında padişahın, daha sonra seçkin devlet adamlarının dirliğiydi. Dirlikle ilgili eski kayıtlarda Süleyman oğlu Süle ve Hacı Sinan Oğlu Süle Çelebi, Süle ovası, Süle yaylası adları geçer. Süloğlu adı bu isimlerle ilişkilidir. Osmanlı İmparatorluğu döneminde rahat yaşayan Süloğlu, 19.yüzyıl birinci ve ikinci yarılarında, kısa sürelerle, Rusların eline geçti. Birinci Balkan Savaşında Bulgar-Osmanlı savaşımlarına sahne oldu. Bu savaştan sonra Bulgarlar ve Birinci Dünya Savaşı ertesinde Yunan işgaline uğradı. Bazı yurtsever yiğitler, bu işgaller sırasında, halkı düşman zulmünden korudular. İki yıl kadar süren Yunan yönetimi, Büyük Zafer’den sonra son buldu. Silahlı Kuvvetlerimiz Süloğlu’nu, 22 Kasım 1922 tarihinde geri aldı. 19.yüzyılda köy olarak Havsa’ya Cumhuriyet dönemi başlarında bucak olarak Edirne merkez ilçesine bağlanan Süloğlu, 1991 yılının Eylül ayında ilçe oldu. (12.09.1991 tarihinde)
Bekçitepe denen yerde, Traklardan kalma olduğu sanılan kurganlar vardır. Süloğlu’nun düzgün yolları varsa da konaklama yerleri yoktur. Baraj gölü çevresi bir piknik yeri olarak ilgi çeker. Önemli iç turizm olayları, uçar ve kaçar avcılığı ile panayırıdır.
