Tanrim beni yavaslat,
Aklimi sakinlestirerek kalbimi dinlendir.
Zamanin sonsuzlugunu göstererek bu telasli hizimi dengele.
Günün karmasasi içinde bana sonsuza kadar yasayacak tepelerin
sükunetini
ver.
Sinirlerim ve kaslarimdaki gerginligi, bellegimde yasayan
akarsularin melodisiyle yika, götür.
Uykunun o büyüleyici ve iyilestirici gücünü duymama yardimci ol.
Anlik zevkleri yasayabilme sanatini ögret;
Bir çiçege bakmak için yavaslamayi, güzel bir köpek yada kediyi oksamak
için
durmayi, güzel bir kitaptan birkaç satir okumayi, balik avlayabilmeyi,
hülyalara dalabilmeyi ögret.
Her gün bana kaplumbaga ve tavsanin masalini hatirlat. Hatirlat ki,
yarisi
her zaman hizli kosanin bitirmedigini, yasamda hizi arttirmaktan çok
daha
önemli seyler oldugunu bileyim.
Heybetli mese agacinin dallarindan yukariya dogru bakmami sagla.
Bakip göreyim ki, onun böyle güçlü ve büyük olmasi yavas ve
iyi büyümesine baglidir.
Beni yavaslat Tanrim
ve köklerimi yasam topraginin kalici degerlerine dogru göndermeme
yardim et.
Yardim et ki, kaderimin yildizlarina dogru daha olgun ve daha
saglikli olarak yükseleyim.
Ve hepsinden önemlisi.
Tanrim,
Bana degistirebilecegim seyleri degistirmek için CESARET,
Degistiremeyecegim seyleri kabul etmek için SABIR,
Ikisi arasindaki farki bilmek için AKIL ver.
Bu yazi milattan 2000 yil önce HITITLERE ait
kalintilar içerisinde bulunan bir duvar yazisina aittir.
bu yazıyı okuduktan sonra gerçek anlamda bir oturup düşünmesi gerekiyor herkesin bencee..hayatın gerçek anlamını unutanlar içinse dahada faydalı olacağını düşünüyorum..hatta herkes için…