Annem “Kiz arkadaslarini unutma” diyetavsiyede bulunmustu..
“Yasin ilerledikçe senin için daha önemli olacaklar, kocani-çocuklarini ne kadar çok seversen sev, yinedekiz arkadaslarinaihtiyaç duyacaksin..
Onlarla bir yerlere gitmeyi ihmal etme..
Onlara vakit ayir ve kiz arkadaslarini daima hatirla..
Onlar sadece arkadaslarin degil.. Senin kardeslerin, kizlarin…” demisti..
“Ne kadar komik bir ögüt. Dahayeni evlenmedim mi ?
Artik ben evli bir kadinim. Kiz arkadaslarina ihtiyaç duyan bir genç kiz degilim ki. Bundan sonra kocama hayatimi adamak, yapacagim tek sey olacak” diye düsünmüstüm..
Ama yillar geçtikçe, çocuk olsa da ya da olmadikça, kocalardanbosandikça, sevgililerin biri gidip digeri geldikçe, annemin dediklerinin ne anlama geldigini çok iyi anladim..
Zaman geçiyor..
Hayat akiyor..
Mesafe ayiriyor..
Ask büyüyor.. Sonra azaliyor..
Kalpler kiriliyor..
kocalar evde bir yerde duruyor..
Veya evlilikler mahkemede son buluyor..
Sevgililer degisip duruyor..
Erkekler arayacaklarini söyleyip, aramiyor..
İsler geliyor ve gidiyor..
Ebeveynler ölüp gidiyor..
Komsular degisiyor..
Ama kiz arkadaslar hep oradalar…
Siz onlari birakmadiginiz sürece..
Geçen yillar ve arada kaç km. mesafe oldugu hiç önemli degil..
Bir kiz arkadas, hiçbir zaman ona ihtiyaç duydugumuzdan daha uzak degil.. Hayatiniz içinde, öyle ya da böyle, yakin ya da uzak..
Arkadasiniz olan kadinlara bunuyollayin..
Tüm Kiz Arkadaslara
Sevgiyle…