Doğruluktan ayrılmayan bir çizginin üstündeyim…
Yalan bilmez dilim…kötülük düşünmez beynim…
Mevlana ile yoğruldum..Yunus ile büyüdüm…
Saygının özünden gelen sevgi ile yürüdüm…
İnsanın özündeki pınarları birer birer coştursam…
Coşturduğum pınarların hep peşinden koştursam….
O coşkun pınarları yemyeşil bir vadiye indirsem….
O vadide gönlü hüzünlü olanın acısını dindirsem…
Tek düşüncem:kalpleri kırmadan kırıp dökelim…
İnsanın içindeki kötülükleri birer birer sökelim…
Yunus gibi:içten..samimi..tasasız ve beklentisiz…
Önce kendi kalplerimizi sevgi ile aşılayalım biz….
Mevlana gibi dünyalara bedel olmalı aşkımız…
Sev diyen gönüllere girmeli bizim meşkimiz…
İşte hayat felsefem:sevgide ve aşkta dincim…
Ben ki sevip sevildikçe..insanlara geçer sevincim