Lübnanlı bir şair şiiri ile bakın bizlere nasıl sesleniyor…
Çocuklarınız sizin çocuklarınız değildir. Onlar yaşamın yaratıcı gücünün oğulları ve kızlarıdır. Onlar sizden değil, sizin aracılığınızla doğmuştur. Sizlerle birliktedirler ama sizin değillerdir. Onlara sevginizi verebilirsiniz ama düşüncelerini değil. Çünkü onlar, sizin düşüncelerinizde bile gidemeyeceğiniz geleceğin evinde otururlar. Onlar gibi olmaya çalışabilirsiniz ama onları kendinize benzetemezsiniz. Çünkü yaşam durmaz; geriye değil, ileriye akar. Sizler birer yay, çocuklarınız da geleceğe fırlatacağınız oklardır.