İç İşlerinden sorumlu Bakan Bey size sesleniyorum.
Eğer bu Ülke’de HUZUR ve GÜVEN’in sağlanmasından sorumlu olduğunuzu düşünüyorsanız ve Vatandaş’ınıza da gerçekten saygı duyuyorsanız bu yazım sizedir.
İşte, güvenliğimizin ne hale geldiğini gösteren bir olay……
Bazı işlerinizi çözmek üzere Ankara’ya çocuğunuzun yanına gidiyorsunuz.
Hem de Çankaya’da bir sokağa.
Cumhurbaşkanı Köşkü ve Başbakanlık Konutuna da çok yakın bir yere.
İşlerinizi halletmek için bir ara ailece evden dışarı çıkıyorsunuz.
Saat 12. 00 ile 1730 arasında. Gece değil ha. Gündüz vakti.
Dönüyorsunuz ve bir de bakıyorsunuz ki, kapı kırılmış ve eve hırsız girmiş.
Kıymetli ne var ne yok alıp götürmüş.
Bakan Bey;
Bizim gelir durumumuza göre çok önemli bir miktar olsa da, zararın maddi değerini düşünmüyoruz.
Maldan vazgeçtik ama; anamızdan, babamızdan, geçmişimizden sakladıklarımızı çaldıkları için yıkıldık.
Kısacası 50 yıllık anılarımızın ve hatıralarımızın, dört saat içerisinde ve de Türkiye Cumhuriyeti’nin merkezinde, Devlet’in başının yanı dibinde bu kadar ucuza yok edilişine yandık.
Evet Bakan Bey;
Sizi ne derece ilgilendirir ve onurunuzu ne kadar incitir bilemem ama. anılarımıza ve hatıralarımıza karşı yapılan bu ucuz saldırı bizlerin onurunu kırmıştır.
“ 155 Polis İmdat ”üzerinden üç defa bildirim yapmamıza rağmen, Polisimiz işlerinin yoğunluğu nedeni ile ancak bir saat sonra gelebilmesi bizi telaşa düşürmüştür.
Polis’in zabıt tutmaktan başka bir şey yapamayacağını görmek ve yakalanma ihtimalinin olmadığını işitmek bizleri umutsuzluğa sevk etmiştir. Parmak izi ekibinin ifade ettiği “Eldivenle çalışmışlar, bir iz bırakmamışlar, bunlar çok deneyimli hırsızlar. ” değerlendirmesi ise içine düştüğümüz çaresizlik nedeni ile bizleri çok üzmüştür.
Evde 20 dakika çalışan Polislere, o süre içerisinde telsizden iki hırsızlık olayının daha incelenmesi talimatı verildiğini duyunca, onurumuzun kırılması bir yana geleceğimiz ve çocuklarımızın güvenliği adına da gerçekten endişeye kapıldık.
Bir günlük Ankara ziyaretimiz sırasında, hırsızların Çankaya’da ne kadar rahat çalıştığına yakinen şahit olma bahtsızlığını yaşadık.
Cumhurbaşkanlığı Köşkü, Başbakanlık Konutu ve onlarca Büyükelçilik Binası çevresinde görev yapan yüzlerce Güvenlik Kuvveti’ni hiçe sayan hırsızların cesareti karşısında şaşırmaktan öte açıkçası ürkmeye başladık.
Olayın ardından bir hafta geçmesine rağmen ne ilgilenen ne de bilgi veren bir kişi dahi çıkmadığına göre vatandaş olarak ne kadar hafife alındığımızı anladık ve umudumuzu da yitirdik.
Her ne ise, bunca tecrübeden sonra anladım ki;
Peşlerinde koca bir Koruma Ordusu ile dolaşanlar çok haklıdır.
Çünkü, bu Ülkede genel asayişin sağlanamadığı açıkça ortadadır.
Yetkililerin onlarca güvenlik görevlisi, eskortlu ve koruma araçlı konvoylarla dolaşmaları da bunun en açık ispatıdır.
İyi güzel de, son söz olarak Sayın Büyüklerimiz’e sormak istiyorum…
Sizler haklı olarak kendinizi çok iyi koruyorsunuz da, Vatandaş olarak bizler ailemizi ve kendimizi nasıl koruyacağız ve de güvenliğimiz için kime başvuracağız?
Bize ne tavsiye edersiniz acaba ?