>>Hayatınızdaki Tüm ANNELERE
>>
>>
>>21 senelik evlilikten sonra “aşk ışıltısını” canlı tutmanın yeni
bir yolunu buldum.
>>
>>Bir süre önce, başka bir kadınla çıkmaya başladım ve bu aslında
eşimin fikriydi.
>>
>>Bir gün eşim, beni çok şaşırtarak:
>>
>>”Biliyorum ki onu seviyorsun” dedi Şiddetle itiraz ettim: “Ama ben
seni seviyorum!!!”
>>
>>”Biliyorum ama aynı zamanda onu da seviyorsun. Ona da zaman
ayırman gerekiyor”
>>
>>Karımın, ziyaret etmemi istediği “öbür kadın”, 19 yıldır dul olan
annemdi.
>>
>>İşimin yoğunluğu ve üç çocuğumun beklentileri sebebiyle annemi
>>
>>görme fırsatım pek olamıyordu. O akşam annemi yemeğe ve ardından
sinemaya davet ettim.
>>
>>Endişelendi ve hemen “İyi misin, her şey yolunda mı” diye sordu.
>>
>>Annem de geç saatte gelen bir telefonun veya sürpriz bir davetin
>>
>>mutlaka kötü bir anlamı olacağından şüphelenen tipte kadınlardandı.
>>
>>”Seninle beraber ikimizin biraz zaman geçirmemizin güzel
>>
>>olacağını düşündüm” diye yanıtladım. Sadece ikimiz mi?” Biraz
>>
>>düşündü ve “Çok isterim” diye cevap verdi.
>>
>>O Cuma, iş çıkışı onu almaya giderken kendimi biraz gergin
hissediyordum.
>>
>>Eve vardığımda fark ettim ki o da, randevumuzdan ötürü hafif gergin
>>
>>görünüyordu. Kapısının önünde, paltosunu çoktan giymiş bir
>>
>>şekilde bekliyordu. Saçlarını yaptırmıştı ve üzerinde babamla
>>
>>kutladıkları son evlilik yıldönümlerinde giydiği elbise vardı.
>>
>>Bana melekler kadar ışıltılı bir yüzle gülümsedi.
>>
>>Arabaya bindiğimizde
>>
>>”Arkadaşlarıma oğlumla dışarı çıkacağımı söyledim ve gerçekten
>>
>>çok etkilendiler” dedi. “Randevumuzun nasıl geçtiğini duymak için
>>
>>sabırsızlanıyorlar.”
>>
>>Gittiğimiz restoran, çok şık olmasa da sevimli, sıcak ve
>>
>>servisin kaliteli olduğu bir mekândı. Annemse, bir kraliçe
edasıyla koluma girdi.
>>
>>Yerimize oturduktan sonra ona menüyü okumam gerekmişti, çünkü
>>
>>küçük yazıları göremiyordu. Ben daha menünün ortalarındayken annemin
>>
>>nemli gözlerle ve nostaljik bir gülüşle bana bakmakta olduğunu
fark ettim:
>>
>>”Eskiden, sen küçükken, menüleri okuyan bendim, sense meraklı
>>
>>bakışlarla beni dinlerdin” dedi. Ben de gülümsedim: “O zaman,
>>
>>şimdi senin rahat rahat oturma sıran ve ben de okuyarak borcumu
ödeyebilirim” dedim.
>>
>>Yemek boyunca muhabbetimiz çok güzeldi, sıra dışı hiçbir şey
>>
>>olmadı ama eskilerden ve hayatlarımızdaki yeniliklerden
>>
>>bahsederek kaybettiğimiz zamanın birazını telafi etmeye çalıştık.
>>
>>O kadar çok konuştuk ve eğlendik ki film saatini kaçırdık. Akşam
annemi bırakırken;
>>
>>”Seninle tekrar çıkmak isterim ama ancak bu sefer benim seni davet
>>
>>etmeme izin verirsen” dedi ve bir akşam tekrar buluşmakta karar
kıldık.
>>
>>Eve geldiğimde eşim yemeğin nasıl geçtiğini sordu:
>>
>>”Çok güzeldi”dedim. “Düşünebileceğimin çok üstündeydi”.
>>
>>Birkaç gün sonra annem aniden ciddi bir kalp krizi sonucu vefat etti.
>>
>>Bu o kadar ani gerçekleşmişti ki onun için bir şey daha yapma
şansım olmamıştı.
>>
>>Birkaç zaman sonra evime, annemle yemek yediğimiz restorandan, parası
>>
>>ödenmiş iki kişilik bir yemek faturası ve üzerine iliştirilmiş bir
not yollandı:
>>
>>”Oğlum, bu faturayı önceden ödedim, çünkü seninle
>>
>>kararlaştırdığımız randevu gününe gelemeyeceğimden neredeyse
>>
>>yüzde yüz emindim.
>>
>>Yine de iki kişilik bir yemek ayarladım çünkü bu
>>
>>sefer eşinle beraber gitmenizi istiyorum.
>>
>>Seninle olan o günkü randevumuzun benim için ne anlam ifade ettiğini
>>
>>bilemezsin.
>>
>>Seni Seviyorum.”
>>
>>O esnada, “Seni Seviyorum” demenin ve hayatta değer verdiğimiz
>>
>>insanlara hak ettikleri zamanı ayırmanın önemini anladım.
>>
>>Hayatta
>>
>>hiçbir şey
>>
>>ailenizden daha önemli değildir.
>>
>>Onlara hakları olan
>>
>>zamanı ve ilgiyi verin
>>
>>çünkü böyle şeyleri erteleyebileceğiniz
>>
>>”başka bir zaman”ı her istediğinizde yakalayamayabilirsiniz.
>>
>>HAYATINIZDAKİ TÜM ANNELERE…