İnsanlar fotoğrafla 1850”li yillara kadar eğlence olarak yada merak ettikleri için ilgileniyordu. 1850”lerden sonra fotoğraf bir sanat dalı olarak görülmeye başladi ve zamanla sistemlestirildi. Tabi ki her fotografçı bu sistemlere kayitli kalmadi. Estetik kaygi güdülen çoğu fotograflarda bu sistemler görülmektedir. Bu sistemler doğrultusunda her fotografçı ustalastikça yeni bir fotograf çekerken daha seçici olmaya başladı.
Kemal ERGİN: Uzun yillardan beri fotografin içindesiniz, fotografta seçicilik denince aklınıza neler geliyor?
Behiç GÜNALAN: Fotoğrafta seçicilik önce bakmakla görmek arasındaki ayrimi ifade eder. Seçici olabilmek için önce fotoğraf konusunu görmek gerekir , buda gözün iyi bir fotoğraf eğitiminden geçmesini zorunlu kılar. Tabi ki tek başına eğitim yeterli değildir aynı zamanda fotoğrafçının kültürel alt yapısı da konunun fark edilmesinde etkili olur.
K.E: Haber – Belgesel fotoğraf ve Estetik kaygi güdülen başka bir deyişle sanatsal fotoğraf bunların hangisinde daha fazla sçici davranırsınız?
B.G: Her türün kendine özgü özellikleri vardır. Birbirleriyle karşılaştırmak yanliş olur. Haber fotoğrafında haberin konusu mutlaka anlatılması gerekir. Çogu haber fotoğrafinda kritik an çok önemlidir. Bu nedenle doğru kompozisyon geri planda kalabilir. Sanat fotografçılığında ise konu fotoğrafın içindedir. Ortada yazısız bir konu vardır. Bu nedenle fotoğrafın dili önem kazanır. Sanat fotografçılığında kompozisyon tartışmasız her zaman göz önünde bulunmalıdır.
K.E:Sizce seçicilik nereye kadar?
B.G: Seçicilik fotoğrafta sonuna kadar var. Bundan fotoğraf makinesi ve film seçiminden baskı teknolojilerine kadar her şeyi kastediyorum.
K.E: Seçicilik sizi ne kadar kısıtlıyor?
B.G: Seçicilik fotoğrafçıyı kısıtlıyor gibi gözükse bile aslında iyi bir fotoğrafin yolunu açıyor. Bu nedenle kısıtlanmaktan çok fotoğraf estetiğinin zenginliğine ulaşma özgürlüğü getirir.
K.E: Teşekkürler.